از اونجایی که تازگیا بهم احساس روشنفکری دست داده در عرض دو هفته دوبار رفتم تئاتر
( شوخی کردم دعوت شده بودم
)
نمایش فطرس با نویسندگی عباس عبدالله زاده ، کارگردانی و طراحی صحنه تینو صالحی و آهنگسازی بهنام رحیمی .
قصه فطرس فرشته بود که یک لحظه از در اجرای فرمان خدا تعلل میکنه و به یک جزیره تبعید میشه ، هفتصد سال منتظر میمونه و تلاش میکنه اما نمی تونه برگرده تنها راه بازگشت شفاعت شبیر بوده و ...
شقایق فتحی بازیگر فطرس خوب بازی کرد اما صداش مناسب نقش نبود صداش به طور طبیعی یه خش ظریف داشت که وقتی برای حس گرفتن بغض می کرد باعث می شد کلمات نامفهوم بشه .
علیرضا مهران بازیگر جزیره بود ( بازیگر نقش اول زیر درخت سیب هم بود ) اینجا هم خوب بازی کرد اما باز هم صدا ... صداش لحن لاتی داشت که برای اون پیرمرد دنیا دیده مناسب نبود ( صدا پیر بود اما لحن لاتی داشت )
ای کاش تو تئاتر بیشتر به صدا دقت می شد .
فرزانه سهیلی و تینو صالحی هم (عزازیل و شمر) خوب بودن .
قصه قوی شروع شد ، کم کم ضعیف و ضعیف تر شد و آخرش انگار به زور جمع شد .
اما نقطه قوت کار گریمش بود که به ید یه دست مریزاد به احمد نگهبان طراح گریم گفت .
در کل من زیر درخت سیب و بیشتر دوست داشتم ، اما اگر می خواین فطرس و ببینین فقط امشب و دارین ساعت 5/30 تالار مولوی .
سنگش ترکیبیه ( جاسپر و عقیق و یه کم فیروزه و ...) و چون خوشگل بود براش طرح دو رو زدم اما این روش و بیشتر دوست دارم :